Rockhampton, Airlie Beach en de Whitsundays!

Zo, daar gaan we weer :) Ben op het moment van schrijven van deze blog (in ieder geval het begin) onderweg van Airlie Beach naar Townsville. De bus was kapot, dus we hebben 2 en half uur ergens in de middle of nowhere moeten wachten. De bus is nog steeds kapot, maar gelukkig stappen we in het volgende plaatsje over op een andere bus.

De dag na de tour naar Fraser Island, 24 april (dinsdag) was het weer tijd om afscheid te nemen van Jana. We hadden een beetje uitgeslapen en zijn in de ochtend nog even naar de supermarkt gegaan. Zo kon ik wat te eten kopen voor in de bus. Jana ging ook in Hervey Bay weer op zoek naar werk, de reden waarom we eerder ook al opgesplitst waren. Als het hier niet zou lukken, zou ze met me mee gaan op de tour naar Whitsunday Island, aankomende zaterdag.
Mijn bus ging om 13.15 en om half 1 ging de shuttle richting naar het busstation. Afscheid genomen van Jana, en even op de bus gewacht. Deze was gelukkig op tijd, dus we konden al snel richting mijn volgende stop, Rockhampton. Tijdens de busrit een DVD gekeken, en een beetje geprobeerd bij de te slapen van de tour naar Fraser Island. Lukte niet echt, dus het merendeel van de tijd een boek gelezen en van de omgeving genoten. We kwamen al snel veel wegwerkzaamheden tegen, waardoor ik uiteindelijk ook bijna een uur later in Rockhampton aan kwam. Het was dus ook al donker. Ik werd opgehaald door een shuttle busje, om bij het hostel te komen. Het leek een beetje afgelegen te liggen, en de supermarkt was dan ook goed 20 minuten lopen. Ik was rond half 9 bij het hostel, en de supermarkt ging om 9 uur dicht. Normaal niet zo heel erg, dan zou ik de volgende dag eten kopen, maar de volgende dag zou een Nationale Feestdag zijn, en dan is alles dicht. Dus ik ben ongeveer naar de supermarkt gerend om nog mijn boodschappen te halen. Het was heel erg benauwd en plakkerig, dus niet echt de ideale omstandigheden om haast te hebben. Maar oke, ik was op tijd, heb mijn boodschappen kunnen doen en kon daarna rustig terug lopen naar het hostel.
In het hostel heb ik die avond niet zo heel veel gedaan. Maar een boterham gegeten omdat ik om half 10 geen zin meer had om te koken, en een beetje mijn blog bijgewerkt. Er waren wel wat leuke mensen in m'n kamer. Daar een tijdje mee gekletst en toen lekker gaan slapen.

– Ondertussen ben ik nu in de goede bus naar Townsville. Uiteindelijk hebben we nog drie kwartier in een klein plaatsje op de nieuwe bus mogen wachten. Het is ondertussen kwart voor 5, we hebben nog anderhalf uur rijden te gaan, en we hadden om tien voor 2 al moeten aankomen. Na aankomst mogen we de ferry nog nemen naar Magnetic Island, dus daar zijn we dan rond etenstijd. Wat een korte trip hoorde te zijn, is een dagtrip geworden! –

De volgende dag, woensdag 25 april, was Anzac Day, een Nationale Feestdag in Australië. Het is de dag waarop alle slachtoffers van de oorlogen worden herdacht. Een soort 4 mei bij ons dus. Ik vroeg in het hostel waar de dienst die dag zou zijn, ik had gehoord dat die er was. Ik ben op 4 mei natuurlijk niet thuis, en omdat ik het toch wel belangrijk vind om er even bij stil te staan, besloot ik daarom om vandaag naar de dienst te gaan. Eerst was er een parade, met veel verschillende mensen; van schoolkinderen tot vrijwilligers van de brandweer tot militairen. Om 11 uur was de dienst. Het duurde niet heel lang, ongeveer een half uurtje, maar er werd stil gestaan bij alle militairen die gevochten hebben in tijd van oorlog, en de vele onschuldige slachtoffers die er gevallen zijn.
Daarna ben ik weer terug gegaan naar het hostel, en het was eigenlijk de meest saaie middag in Australië denk ik. In het hele stadje was verder niet veel te doen dan alleen maar bier drinken, en aangezien het zo warm was, leek me dat geen strak plan. In mijn kamer in het hostel was het beter uit te houden, de airconditioning werkte goed. Dat was dan ook het enige pluspunt van het hostel. Verder is het volgens mij het meest vieze hostel waar ik in verbleven ben. In de douche waren meer beesten te vinden dan dat er mensen in pasten, de kamer werd niet goed schoon gehouden, en de keuken was oud en vies. Nouja, mijn bed had schone lakens, dus het grootste deel van de middag heb ik daar dan ook op doorgebracht. Er was wel een zwembad, maar dat was denk ik al 5 weken niet schoongemaakt, en er liepen heel veel mieren rond. Saaie middag, heb een beetje bij geslapen en wat op mijn computer gedaan. De dag ging langzaam voorbij, maar ach, dat kan ook een keer gebeuren. Aan het einde van de middag waren de meiden in mijn kamer ook weer terug, en met eentje ben ik gaan koken, pasta, zoals vaak op het menu staat! Daarna nog wat gekletst met de meiden in mijn kamer, en toen gaan slapen.

Ik moest de volgende dag om 10 uur uitchecken, dus was redelijk vroeg op. Ik was nog samen met een ander meisje in de kamer, Claire (Engeland). We zouden die dag samen optrekken (mijn bus ging pas om 8 uur 's avonds), dus in kon mijn tas gewoon in de kamer laten staan. Wel fijn, want dan kon ik al mijn spullen gewoon nog gebruiken. Wel een rustige ochtend verder gehad, waarop ik nog wat dingen uitgezocht heb voor mijn reis. Toen kreeg ik een leuk telefoontje! Jana belde, dat ze de tour naar Whitsunday Island op dezelfde dag als mij had geboekt, dus we zouden elkaar de volgende dag weer ontmoeten. Daar was ik heel blij mee, het is altijd gezellig om samen te reizen! Met Claire ging ik vervolgens naar de Botanische Tuinen. We besloten er heen te lopen, omdat het niet zo heel warm was. Kleine vergissing, want het bleek al snel toch weer warm en benauwd te zijn. We hebben er ruim een uur over gedaan, en ondertussen even bij McDonalds gestopt voor een lunch.
De Botanische Tuinen waren wel erg mooi. We hebben er even kort rondgelopen en zijn toen naar de kleine dierentuin gegaan die in de Botanische Tuinen te vinden was. Daar werden vanaf drie uur de dieren gevoed. We hebben gekeken bij de chimpansees, die eten van een plastic bordje met een lepel! En drinken een pakje sap met een rietje. Grappig om te zien, en ze geven het nadat ze klaar zijn ook nog netjes terug. De verzorger vertelde dat chimpansees 98.4% van hun DNA gemeen hebben met mensen, en dat ze het IQ hebben van een 3-jarige. Ze kunnen dus wel degelijk begrijpen wat we zeggen (onze taal). Leuk om daarover te leren, en om het te zien! Daarna kregen we nog de kans om een koala te aaien! Dat heb ik nu al een aantal keer gedaan, maar het blijft leuk. En omdat het niet zo druk was, hadden we ook de tijd om mooie foto's van de koala te maken. Daarna hebben we nog even door de dierentuin gelopen om de andere dieren te zien; slangen, dingo's, wombats, kangoeroes, struisvogels. In de Botanische Tuin was ook een Japanse Tuin, waar we nog even rondgekeken hebben. Daarna maar de bus terug genomen naar het hostel, we hadden echt geen zin meer om te lopen.
We hebben een leuke middag gehad, en eenmaal terug bij het hostel heb ik de rest van mijn spullen ingepakt. Nog even een boekje gelezen, en wat eten klaar gemaakt voor in de bus, en toen ging om kwart over 7 de shuttle naar busstation. Claire bleef nog een tijdje in Rockhampton, ze wil graag werk zoeken. Vraag me niet waarom ze in dat 'gat' blijft, maar ze zou als het goed is wel snel weer verder gaan reizen (wat tot nu toe nog niet gebeurd is). De bus was goed op tijd, dus om 8 uur konden we vertrekken. Er waren niet zoveel mensen op de bus, dus het zou een rustige rit worden.

Tenminste, dat dachten we! Na een uurtje of 3 (de busrit zou 6 en half uur duren) roken we rook in de bus. De buschauffeur vroeg aan mij en een ander meisje of wij het ook roken, en we knikten allebei. De bus werd aan de kant gezet, en de buschauffeur ging door de bus. We wisten eigenlijk van tevoren al wie het zou zijn, een jongen die achterin de bus zat. Hij was al best aangeschoten toen hij op de bus ging, maar de buschauffeur had gezegd dat als hij rustig achterin bleef zitten, er niks aan de hand was. Nu dus wel.... roken is natuurlijk verboden in de bus, en na een half uurtje rijden stopten we dan ook bij een tankstation. Daar kwam de politie de jongen uit de bus halen en er moesten heel wat formulieren ingevuld worden. Het bleek niet heel erg handig te zijn wat de jongen gedaan had, want hij had de volgende dag een afspraak bij de rechtbank. Niet echt een fris type dus. Hij werd nu achtergelaten bij het tankstation, en had verder geen geld. Ik weet niet wat er met hem gebeurd is, maar ik denk niet dat ze hem daar achter gelaten hebben. Gelukkig konden we alweer snel op de bus, waardoor we uiteindelijk geen vertraging opliepen. De rest van de busrit ging rustig, en uiteindelijk kwamen we op tijd, half 3 's ochtends, in Airlie Beach aan. Wel gek, om 's nachts aan te komen en dan opeens alleen over straat te lopen met al je spullen. Gelukkig had ik het hostel al snel gevonden (5 minuten lopen), en kon ik de sleutel van mijn kamer uit een speciaal kastje halen waar ik de code van had gekregen. Snel naar mijn kamer gegaan, en om 3 uur kon ik lekker gaan slapen.

De volgende ochtend, op vrijdag 27 april, werd ik al weer vroeg wakker, rond 8 uur. Ik had dus niet zo lang geslapen, maar de andere mensen uit mijn kamer maakten wat lawaai omdat ze hun spullen moesten pakken voor hun tour. Het geluk was dat ik daardoor de hele kamer voor mezelf had! Ik heb nog even rustig in bed gelegen, en ben toen gaan douchen. Jana zou rond half 10 in het hostel aankomen (ze had de nachtbus vanuit Hervey Bay naar Airlie Beach genomen) en dan konden we samen ontbijten. Ze kwam uiteindelijk om kwart over 10 aan, dus ik had zelfs nog even wat meer tijd. Heerlijk, even een kamer voor mezelf :)
Toen Jana aankwam heeft ze even gedoucht in mijn kamer (ze kon nog niet inchecken) en daarna zijn we rustig gaan ontbijten. Na het ontbijt zijn we naar de supermarkt gelopen. Het was ruim drie kwartier lopen (de supermarkt een beetje buiten het centrum), maar zo konden we gelijk Airlie Beach een beetje verkennen. We hebben er een mooie wandeling langs het water van gemaakt, waarbij we er ook achter kwamen dat Airlie Beach ook een strand in het stadje heeft, net zoals Brisbane. Het heeft ons uiteindelijk best wat tijd gekost om heen en weer te lopen naar de supermarkt en boodschappen te doen. We hebben daarna een late lunch gemaakt, en hebben de rest van de middag niet veel meer gedaan. Nog even een uurtje geslapen omdat we allebei nog best moe waren, en toen maar weer eens spaghetti gemaakt. Dit keer gemixt met macaroni, we hadden nog wat restjes over :) Daarna gedoucht en alles weer ingepakt voor de volgende ochtend, dan zouden we beginnen aan onze Whitsunday Tour!

En, zoals jullie misschien al verwacht hadden, mochten we ook deze ochtend er weer vroeg uit! De bus zou ons om 10 over 7 ophalen voor het hostel. Ik had ook deze tour weer speciaal op deze dag geboekt. 28 april is de dag dat mijn oma overleden is, precies een jaar geleden. Ik mis haar nog steeds heel erg, ook al weet ik dat haar lichaam moe was, en het leven niet meer aan kon door de kanker. Ik wilde graag op deze dag iets speciaals doen, zodat ik volgend jaar, en alle jaren daarna ook met een glimlach op mijn gezicht kan terugdenken aan wat ik gedaan heb. En, ze zou zo trots op mij zijn geweest dat ik deze reis maak. Ik wilde deze dag niet zomaar voorbij laten gaan, en ik was ook erg blij dat Jana er vandaag bij was om dit met me te delen.
We werden op tijd opgehaald, maar helaas was het niet zulk mooi weer. De weersvoorspelling voor de hele dag was slecht, dus we hoopten dat het nog op zou klaren. De eerste dag van de tour zouden we namelijk doorbrengen op een zeilboot, buiten dus. Toen we net de boot op gingen (8 uur) regende het nog steeds, maar gelukkig hadden we thee met koekjes binnen :) Het werd gelukkig al snel droog, maar het bleef bewolkt. Maar goed genoeg om lekker buiten te zitten. Het eerste deel van de zeiltocht zijn we om Whitsunday Island heen gevaren. Het hele gebied bestaat uit verschillende eilanden (74 in totaal), wat echt een prachtig uitzicht gaf! De eerste stop was bij WhiteHaven Beach, een prachtig, echt prachtig, wit strand. Zo wit heb ik het nog nooit gezien! We werden met een klein bootje naar het strand gebracht, en hebben hier even van de zon genoten die ondertussen doorgebroken was (gelukkig). Wanneer we het water in gingen moesten we een soort wetsuit aan, wat ons speciaal beschermde tegen roggen. We willen niet dat de trip vervelend, dus hebben we ons daar ook braaf aan gehouden. Lekker van het water genoten, en daarna opgedroogd op het witte zand. Rond half 1 gingen we weer terug op de zeilboot, Camira, waar een heerlijke lunch voor ons klaar stond. Echt alles was er; broodjes, salade, sla, pasta, rijst... alles wat me maar weer wilden :) Lekker gegeten natuurlijk.
Na de lunch een stuk gezeild en toen om 2 uur was het tijd om te snorkelen. Ik had nog nooit gesnorkeld (wel gedoken), dus was wel benieuwd hoe het zou zijn. De lucht was weer een beetje dichtgetrokken, maar er was toch nog veel moois te zien, en het was erg leuk om te doen. Ik had een onderwatercamera gekocht, dus had een paar foto's gemaakt. Niet veel, maar dat komt vast nog wel een andere keer :) Daarna nog een stuk verder gezeild, lekker thee met cake en koekjes gekregen, en toen werden we afgezet op Day Dream Island. Hier moesten we even wachten op de ferry, die ons naar Long Island zou brengen. We hadden niet de beste accommodatie gehad, maar deze accommodatie overtrof zelfs Rockhampton. Het was een resort, maar het deel voor de backpackers kreeg duidelijk niet veel aandacht. We zaten met 4 meiden in het kleinste kamertje wat ik ooit gezien heb en er was ook nog eens bijna geen ventilatie. De douche en keuken waren nog erger. De douche was al een lange tijd niet schoongemaakt, en overal zat toiletpapier aan het plafond geplakt. We voelden ons dus ook niet echt schoner na het douchen... De keuken, ach, als je het een keuken wilt noemen. Er waren twee pannen, koken moest buiten bij de barbecue en niks was schoongemaakt. Er was geen theedoek om dingen af te drogen, en er waren 3 bekers, misschien twee setjes bestek, anderhalve pan, en 6 borden. De eerste avond hebben we er geen gebruik van gemaakt. We hadden genoeg op de bood gegeten, en hadden geen honger meer. 's Avonds hebben we lekker aan het strand gezeten en daar met een wijntje van het uitzicht genoten.

De volgende ochtend waren we eigenlijk wel benieuwd wat er te doen was op het eiland. Samen met een ander meisje uit ons hokje, Daniele (Canada) zijn we op onderzoek uit gegaan en we kwamen erachter dat er helemaal niks te doen was, behalve een wandeling. We hebben een stuk van de gedaan, en daarna gingen Jana en Daniele terug naar het resort. Ik was zelf nog even een stukje verder gelopen, en ben uiteindelijk uitgekomen bij een leuk strandje. Hier even gezeten en van het uitzicht genoten, maar toen begon de zon door te breken. Voor de lunch hadden we wat patatjes besteld op het complex. Niet echt een aanrader, voor 6 dollar (5,50 euro) hadden we samen het meest kleine bakje patat wat ik ooit gezien heb. Na de lunch zijn we terug gegaan naar onze kamer, en hebben daar op de veranda gezeten. Lekker een beetje uit de zon hebben we eens even terug gekeken op wat we tot nu toe allemaal beleefd hebben op onze reis. Jana ging daarna even op internet en toen heb ik hetzelfde gedaan met Daniele. Ook hebben we het gehad over wat we allemaal nog graag wilden zien en doen, en de tijd die we nog hadden om dat te doen. Gek, ik heb ruim drie maanden in Australië besteed om de hele oostkust te zien, en de rest gaat straks wat sneller. Maar, wel veel leuke dingen om te zien nog!
Vanaf het strand hebben we daarna naar de zonsondergang gekeken, en daarna hebben we een poging gewaagd om eten te maken. Toen we eenmaal alle spullen gevonden hadden die we nodig hadden uit de keuken (voor zover die er waren) ging het koken ons best goed af. We hadden één gaspit, maar gelukkig waren er geen andere mensen die wilden koken. En, het was ook nog een heerlijke maaltijd geworden. Dezelfde spaghetti, maar dit keer eens een andere saus. En, zoals altijd hadden we ook weer worteltjes toegevoegd aan de maaltijd. We moeten het een beetje gezond zien te houden. Twee andere mensen die ook in ons prachtige complex verbleven nodigden ons daarna uit om triviant te spelen in het café. Het was een spel wat iedere avond gespeeld werd. Ze hadden het de vorige avond ook gespeeld, en het was best leuk zeiden ze. We gingen er snel heen, en konden nog net mee doen. Het bleek muziek triviant te zijn, er werd een nummer opgezet en we moesten de titel en artiest raden. We bleken er met z'n 5-en best goed in te zijn! Iedereen wist wel iets, en uiteindelijk wonnen we de wedstrijd met 10 punten verschil :) Altijd leuk, en toen kwam de grote prijs; een houdertje voor beker.... van Long Island. Dit koste vast 20 cent, aangezien ze ze overal verkopen. Nouja, het ging om het idee. En we hadden een gezellig half uurtje gehad. Daarna zijn we terug gegaan naar onze prachtige keuken en hebben we een kaartspel gespeeld met z'n allen. Toch nog een gezellige avond gehad!

De laatste dag op het eiland moesten we om 10 uur uitchecken, en daarna zijn we bij het zwembad gaan liggen. Het was weer erg warm, dus iets anders wilden we ook niet doen. We zijn rond 1 uur terug gegaan naar ons complex om te lunchen en daarna hebben we daar nog even gezeten. Onze ferry terug naar Airlie Beach ging om 15.20, en omdat we op Day Dream Island nog even moesten wachten, kwamen we rond half 5 aan in Airlie Beach. Alle spullen neergezet, en toen lekker gaan douchen. Dat was wel even nodig na de hele dag in de zon. Na het eten hebben we op het balkon nog even een wijntje gedronken, en zijn toen lekker gaan slapen.

Met deze prachtige dagen op Whitsunday Island sluit ik dit verslag ook maar af. Jullie hebben weer genoeg te lezen gehad, en voor het volgende verslag heb ik ook weer een hoop leuke dingen. We zijn nu bijna in Townsville, dus hoop dat we snel op de ferry kunnen naar Magnetic Island.

Groetjes en liefs, Xxx