Swimming with Whalesharks!

Lieve allemaal,

Zo, hier weer het volgende deel van de westkust! Ik heb het nog steeds heel goed naar me zin, al gaat de terugweg nu wel erg dichtbij komen. Nog een paar daagjes, en dan ga ik alweer richting Nederland. Heel gek idee, om na een half jaar weer terug te gaan. Maar, het voelt echt maar alsof ik een maand weg ben geweest. Kijk er nu wel heel erg naar uit om iedereen weer te zien, al me foto's te laten zien en al me verhalen te vertellen! Maar, eerst dan nog maar even een blog.. :)

Maandag 9 juli
Vandaag een spannende dag, we gingen zwemmen met walvishaaien. Het was echt nog een grote droom van mij, en gelukkig zou die vandaag in vervulling gaan. Om 7.25 am zouden we opgehaald worden bij het informatiecentrum in Exmouth, dus we moesten er vroeg uit. Om 6.00 am ging de wekker, en hebben we ons snel omgekleed. We zijn daarna richting het informatiecentrum gereden, waar we aan ons ontbijt wilden beginnen voordat we opgehaald werden. Dit ging alleen helaas niet door. Er kwam een man van de politie naar ons toe, of we onze campingvoucher van de vorige avond konden laten zien. Dit konden we niet... want er was geen camping meer vrij in Exmouth de vorige avond. Na een hoop gedoe besloot hij ons gelukkig maar de helft van de boete te geven, 200 dollar. Een hoop geld, maar gelukkig kregen we niet de hele boete (400 dollar). Beetje een negatief begin van de dag, maar het kon alleen maar beter worden. Na alles afgehandeld te hebben, waren we gelukkig nog wel op tijd voor de tour. We werden netjes op tijd opgehaald, en gingen naar de boatramp bij Tantabiddi (richting Cape Range National Park). We werden hier op een klein bootje gezet, op naar de grote boot voor die dag. Het was niet een hele grote boot, maar het zag er wel gezellig uit. De crew was erg enthousiast, dus het beloofde een mooie tour te worden. We zijn eerst een stuk de Indische Oceaan opgevaren, en gedurende deze rit kregen we onze snorkelspullen en kregen we de uitleg over het zwemmen met de walvishaaien. Het zijn de grootste vissen ter wereld, en kunnen tussen de 3 en 18 meter worden. De walvishaaien waar wij mee zouden zwemmen, zouden rond de 5 à 6 meter zijn! Behoorlijk groot dus! Rond 10.00 am gingen we voor het eerst het water in, we gingen snorkelen, nog niet met de walvishaaien. Dit was al een erg mooi begin van de dag. We hebben veel mooie dingen gezien; koraal, shovel nose ray, shovel nose shark (zeldzaam) en een bullray (soort stingray). Terug op de boot kregen we een ochtendsnack, wat voor ons een beetje een ontbijt was. We hebben er dan ook goed van genoten. Na de snack was het bijna gelijk tijd om ons klaar te maken om het water in te gaan met de walvishaaien. Wij zaten in groep twee, dus we konden eerst even toekijken hoe het ging. Maar, toen de eerste groep het water in ging, moesten wij ons klaarmaken en ook gelijk het water in, het avontuur zou beginnen! De eerste keer dat ik de walvishaai zag dacht ik 'Wooow!!, wat een onwijs gave beesten zijn dat!!' Ze hebben een soort van stippen/vlekken op hun lichaam, waardoor de oplichten in het water. En, we hoeven niet naar beneden te duiken, ze zwemmen direct aan de oppervlakte. Wat een ervaring was dat, heb er echt zo erg van genoten! We hebben die dag uiteindelijk met vier verschillende walvishaaien gezwommen, en zijn zeven keer het water in geweest om met ze te zwemmen. Eén keer was de walvishaai eerst helemaal op de bodem van de oceaan, waardoor we er overheen konden zwemmen, ook gaaf! We hebben een dvd en foto's gekregen van die dag, en dat is echt een mooi souvenir. De foto's zijn erg mooi geworden, een heel mooi aandenken! Ben blij dat ik nog de kans heb gekregen om met de walvishaaien te zwemmen. Na het snorkelen kregen we een heerlijke lunch; salades, pasta, brood en kip. Lekker gegeten, en daarna op het dek nog even genoten van alle dolfijnen en humpback whales die we zagen in de oceaan. Rond 4.15 pm waren we weer terug bij de boatramp en een half uurtje later waren we weer bij het informatiecentrum. We hebben hier even wat informatie gehaald voor de volgende dag en toen zijn we naar onze slaapplek gegaan voor die avond. De politieman had ons verteld dat er een camping is waar je heen kan gaan als alles vol is. Het is meer een soort grasveldje, maar we konden er in ieder geval legaal staan. En, ze hadden een douche, dus we konden ons weer even opfrissen. Die avond lekker makkelijk gedaan, noodles gegeten, en toen vroeg gaan slapen.
Dinsdag 10 juli
Vandaag konden we gelukkig iets langer slapen, we hoefden pas om 9.00 am bij de 'shire' te zijn om onze boete te betalen. Eerder konden we Exmouth niet verlaten, anders zouden we bij ons vertrek uit Australië behoorlijke problemen krijgen. 's Ochtends even lekker gedoucht en toen eerst de foto's en dvd van de vorige dag opgehaald. We kregen er gelukkig allemaal één :). Daarna nog even wat informatie bij het informatiecentrum gehaald, en toen snel naar de 'shire' om de boete te betalen. Toen we dat gehad hadden, gingen we op weg naar Karijini National Park. Het was 650 kilometer naar Tom Price, een plaatsje net voor Karijini National Park. Hier wilden we die avond slapen, dus we hadden nog even te gaan. We hebben eigenlijk de hele dag alleen in de campervan gezeten en gereden. We zijn tussendoor even gestopt bji een 'rest area' om te lunchen, maar daarna weer verder gegaan. We kwamen rond 5.30 pm in Tom Price aan, en zijn eerst boodschappen gaan doen. Het informatiecentrum was al dicht, maar we hadden een bordje gezien van een camping. Hier zijn we dan ook heen gereden. Aangekomen bij de camping was het rond 7.00 pm, en er was niemand meer te bekenenn bij de receptie. Na lang twijfelen besloten we toch maar de camping op te rijden, we hadden geen andere keus voor die avond. We hadden een briefje in de auto gelegd, met daarop dat we de volgende ochtend wel zouden betalen voordat we weggingen, mocht er 's nachts iemand komen kijken. We hebben weer een lekkere maaltijd gemaakt en zijn daarna lekker op tijd gaan slapen, want we wilden de volgende dag weer vroeg vertrekken.

Woensdag 11 juli
Om 5.30 am ging de wekker, en we konden ons klaarmaken voor Karijini National Park. Een uurtje later verlieten we de camping, en we wilden eerst netjes betalen bij de receptie. Hier was nog steeds niemand aanwezig, er zou pas iemand om 8.00 am komen. Oke, dus toen zijn we maar weggereden. Niet heel netjes, maar deze keer konden we er ook niks aan doen. De rit anar Karijini National Park duurde nog ruim anderhalf uur. We hadden bijna een kangoeroe op de campervan, maar gelukkig was het net goed gegaan. Even schrikken, maar daarna snel weer doorgereden. Toen we aankwamen in het park, was het informatiecentrum nog dicht. We zijn eerst richting Dales Gorge gereden, waar we onze eerste wandeling zouden maken. Onderweg daarheen kwamen we een camping tegen, en we hebben dan ook eerst maar een slaapplek geregeld voor die avond, hadden we daar tenminste geen stress over. Vervolgens hebben we de wandeling bij Dales Gorge gedaan. Deze duurde ruim 3.5 uur, maar was erg mooi. We waren begonnen bij de Fortescue Falls, waar we eerst een heel stuk naar beneden moesten. We kwamen uit bij een mooie waterval, en moesten ook lang deze waterval naar beneden lopen. Een beetje glad, maar uiteindelijk goed te doen. Daarna zijn we een heel stuk langs Dales Gorge gelopen, of eigenlijk door de Gorge heen. Omdat het 'dry-season' is, is er geen water de vinden In de Gorge, en kan je er beneden lopen. Dit was erg mooi om te doen, omringt door zeveel hoge rotsen. We kwamen uit bij twee punten waar je kon zwemmen; Fern Pool, en op het einde, Cirfcular Pool. Hier hebben we lekker in de schaduw van het uitzicht genoten, en daarna moesten we een stijle weg omhoog klimmen, de Gorge op, en toen bovenlangs terug richting de parkeerplaats. Het was een erg mooie wandeling. Omdat we die avond in het Nationaal Park zouden verblijven, hadden we nog wat tijd over. We zijn eerst naar het informatiecentrum gereden, en hebben daar even rodngekeken. Het zag er erg mooi uit, en er was allerlei informatie over het park en Aboriginals te vinden. Hier even rondgekeken en daarna naar Kalamina Gorge gereden. Hier hebben we nog een korte wandeling gedaan, die toch ook wel weer erg mooi was. Ook hier konden we weer door de Gorge heenlopen, omdat ook deze helemaal droog stond. Het was heel erg breed, maar we moesten wel een beetje onze weg er doorheen zoeken, er was niet echt een pad. In vergelijking met Dales Gorge was het uitzicht beneden in de Gorge wat beter, omdat er maar weinig begroeiing was. Na de wandeling hier zijn we naar de camping gereden. We waren hier rond 5.30 pm, en konden nog heerlijk even buiten zitten. Het was geen luxe camping, maar er was een toilet en we hadden een grote plek. Lekker even uitgerust en even niks gedaan. Heerlijk om even niet in het busje te hoeven zitten. Die avond hebben we dan ook lekker buiten gegeten, en daarna hebben we ook nog even buiten gezeten.

Donderdag 12 juli
Vandaag gingen we Karijini National Park weer verlaten. Geslapen tot 7.00 am, en rond 8.15 reden we weg bij de camping. In het park konden we onze watertank bijvullen, dus dat zijn we dan ook eerst maar even gaan doen. Gelijk de afwas van de avond daarvoor gedaan, en vervolgens het water weer bijgevuld. Nog een toiletstop, en uiteindelijk reden we net iets na 10.00 am het park uit. We zijn in één keer doorgereden naar Port Hedland, wat nog drie en half uur rijden was. Toen we daar rond 1.30 pm aankwamen, hebben we eerst even geluncht. We hadden sinds 6 dagen eindelijk weer even bereik, dus ik kon even naar huis bellen. Mama was thuis, en me zus stond net op het punt om naar haar werk te gaan, dus ik kon ze allebei even spreken. Even verteld over het zwemmen met de walvishaaien natuurlijk (dat ik het overleefd had haha) en nog verder over de trip aan de westkust. Zo wisten ze tenminste dat het goed met me goed, en ik wist weer dat alles goed ging thuis. Tijdens de rit naar Port Hedland hadden we een ster in de ruit gekregen, een vrachtwagen had een steentje op onze ruit geschoten, waarschijnlijk net onder zijn wiel vandaan geschoten. We zijn na de lunch dan ook eerst naar een garage gereden, om het te laten maken. Gelukkig hebben we een goede verzekering, dan hoeven we daar niet voor te betalen. Het was binnen een half uurtje gemaakt, en toen konden we weer verder. We zijn naar het informatiecentrum gereden, om wat informatie te vragen over de weg naar Broome. We hebben nog even wat tijd doorgebracht bij de haven in Port Hedland en toen zijn we ook daar weer weggegaan. Een uurtje gereden nog, en toen werd het toch al snel donker. We wilden nog 50 kilometer verder rijden naar een 'rest area', maar het was zo donker en er waren zoveel dieren op de weg te zien, dat we dit niet meer aandurven. Op een gewone parkeerplaats dan ook maar de auto langs de kant gezet, we zouden daar overnachten. Die avond niet heel veel meer gedaan. Redelijk snel na het eten gaan slapen, iedereen was nog moe van de dag in het nationaal park en het rijden.

Vrijdag 13 juli
Vandaag was Leni jarig, ze is 23 geworden! We probeerden er wat leuks van te maken die dag, maar we moesten ook weer kilometers maken natuurlijk. Redelijk vroeg opgestaan weer, rond 7.00 am, en om 8.30 am zijn we vertrokken van onze parkeerplaats. We zijn richting Eighty Mile Beach gereden. Dit was nog een uurtje rijden vanaf onze slaapplek, en daarna nog 20 minuutjes op een onverharde weg. Was redelijk goed te doen, dus we waren er best snel. Eighty Mile Beach is echt prachtig. Het is een heel mooi strand, met wit zand. We hebben hier even rondgelopen, en daarna in het zonnetje ook even genoten van het, alweer, mooie weer. We hebben echt geluk aan de westkust dat het zulk mooi weer is. De winter is hier een stuk beter dan de zomer van thuis :) Na Eighty Mile Beach zijn we op weg gegaan naar Broome. Daartussen was niet echt meer iets om te stoppen, dus we konden redelijk doorrijden. Onderweg nog wel even gestopt voor de lunch, maar verder gewoon doorgereden. We kwamen in Broome aan toen het al redelijk donker begon te worden, en gingen op zoek naar een camping voor die avond. De eerste camping waar we heengingen was vol, en ook de tweede bleek vol te zijn. Onderweg naar de tweede camping waren we wel de 'overflow' camping al tegen gekomen, wat hetzelfde werkte als in Exmouth. Als alle campings vol zijn, openen ze dit om mensen toch een plek te geven om te slapen. We betaalden er 50 dollar voor, maar hiervoor kregen we wel een toilet en een douche, dat was wel weer even fijn. We wilden die avond wat speciaals maken voor de verjaardag van Leni, en wilden ook een taart halen. We zijn dus eerst maar even naar de supermarkt gereden, en hebben daar weer even wat boodschappen ingeslagen. Leni wilde die avond graag kip eten, dus we besloten Chicken Tonight te maken. En, we hadden als toetje een lekkere taart (soort brioche). We hebben er op de camping een gezellige avond van gemaakt, en zo voelde Leni zich toch een beetje jarig. Ook in Broome hadden we weer wat bereik, dus nu kon ik me vader even bellen! Zo had ik iedereen toch weer even gesproken van thuis. We zouden de volgende dag in Broome doorbrengen, dus we hoefden niet zo vroeg te gaan slapen. Lekker nog even buiten gezeten, het was heerlijk weer nog.

Zaterdag 14 juli
Vandaag brachten we de hele dag in Broome door. We hebben 's ochtends lekker rustig aan gedaan, en zijn rond 9.45 am de camping afgereden. We hoefden hier geen plek voor de volgende avond te boeken, omdat we Broome aan het einde van de dag gingen verlaten. Het was zaterdag, en daarom was er in de ochtend een markt in Broome. We zijn eerst naar het informatiecentrum gereden om daar wat informatie te halen, en toen zijn we eerst naar de markt gegaan. Het was een hele leuke markt, en het was lekker druk. Na alle verlaten gebieden waar we geweest zijn, vond ik het ook wel weer even fijn om in een stad te zijn, met wat meer mensen om me heen. De markt was erg leuk en we hebben hier dan ook een tijdje rondgelopen. Broome staat bekend om haar parels, en ik heb hier dan ook oorbellen van parels gekocht, mooi souvenirtje. Na de markt zijn we naar Chinatown gegaan, en hebben we hier even rondgekeken. Wat winkeltjes bekeken, en toen even langs het water gelopen waar een aantal mooie boten lagen. We wilden daarna naar een mooi uitzichtpunt gaan aan de andere kant van Broome, maar toen kwamen we langs een circuit met paardenraces. De andere meiden wilden hier graag een kijkje nemen, dus we besloten hier heen te gaan. We waren eerst even om het circuit heengelopen, en hadden toen van een man vier gratis kaartjes gekregen. Hiermee konden we gratis het circuit op, dus we zijn naar binnen gegaan. Het was wel eens leuk om mee te maken. We hebben hier twee uurtjes rondgekeken, en hebben drie races gezien. Het was niet heel spectaculair vond ik, maar het was lekker weer en de sfeer was gezellig. Daarna zijn we nog even naar Cable Beach gereden, waar we de zonsondergang hebben gezien. Ook zagen we daar een hoop kamelen rondlopen. Daarna was het al bijna donker, maar we wilden toch Broome nog uitrijden. Het was nog 80 kilometer tot de volgende 'rest area', en die hebben we dan ook nog gereden. Heel goed op de weg gelet, en het was redelijk goed te doen. Er stonden een paar koeien langs de weg, maar gelukkig was er op de weg niks te zien. Het was nog steeds best goed weer, dus we hebben ook hier nog even buiten gezeten. Lekker wat te eten gemaakt, en toen nog even gerelaxt. Het was weer een mooie, lange dag geweest.

Zondag 15 juli
Ook vandaag zijn we maar weer vroeg ons bed uit gegaan. Het was de eerste nacht geweest dat Leni en ik boven hadden geslapen, en het was een hele onderneming geweest. Het is heel erg klein boven, en het is bijna niet mogelijk om te draaien. Maar, ik moest natuurlijk naar de toilet in de nacht, dus iedereen was er wakker van geworden. Gelukkig daarna nog wel even kunnen slapen, maar een erg fijne nacht was het niet geweest. Onze eerste stop die dag was in Derby, waar we als eerst naar het informatiecentrum zijn geweest. Derby (en de rest van de Kimberly's) staat bekend om de Boab Tree's, die een erg rare vorm hebben. De stam is heel erg dik, en het uiteinde is erg dun met een paar takken. Aparte bomen om te zien. In het informatiecentrum hebben we wat informatie opgevraagd over Derby, en het bleek dat het vloed zou zijn rond 10.45 am. We hoefden dan maar een uurtje te wachten. We zijn eerst naar de Old Derby Goal gegaan, wat jaren geleden als een gevangenis gebruikt werd. Bizar om te zien, het was heel klein, en er zaten wel 60 mensen in het hokje. Er was een douche en een toilet, maar niks was afgesloten. En alle Aboriginals die er gevangen werden gehouden zaten vast met hun nek aan een ketting, niet echt comfortabel dus. We hebben hier even rondgekeken en wat dingen erover gelezen, en zijn toen naar de jetty gereden, waar we de brug over het water konden zien als het vloed was. We hadden golven verwachten die stuk zouden slaan tegen de rotsen, maar het was eigenlijk niets. Het was alleen maar vloed, en de rest van het water was kalm. Even rondgelopen over de brug, en toen weer verder Derby uitgereden. We zijn nog even gestopt bij de Boab Prison Tree, wat een enorm grote Boab Tree is, waar gvroeger gevangenen om werden vastgebonden, in afwachting waar ze naartoe gebracht werden, of eerder gezegd, naar toe moesten lopen. Het was een erg indrukwekkende plek om te zien, was blij dat we hier nog even naartoe gereden waren. Daarna zijn we weg gereden van Derby, op weg naar de Fitzroy Crossing. Hier wilden we eerst even door het plaatsje heenrijden, maar in de Lonely Planet hadden we al gelezen dat er niet veel te doen was. We besloten door te rijden naar het nationaal park, Geiki Gorge National Park. Hier konden we een wandeling van 2 uur doen, maar hier hadden we niet zoveel zin in. We hebben een half uurtje gelopen lang de Gorge en de Fitzroy River (een van de grootste rivieren in Australië), en zijn toen weer omgekeerd. Uiteindelijk toch nog een uurtje gelopen, en toen was het wel genoeg geweest voor die dag. We wilden ook niet te laat aankomen bij onze de slaapplek van die avond. We zijn teruggereden naar Fitzroy Crossing, benzine gehaald, en toen de weg weer op gegaan. We kwamen uiteindelijk om 6.00 pm aan bij onze slaapplek van die avond, en dit 'rest area' was boven op een berg. We konden hier nog net van de zonsondergang genieten, en hebben daarna nog een tijdje buiten gezeten. We hadden geen zin om te koken, dus we hebben koekjes en soep gegeten, lekker makkelijk. Nog een tijdje buiten gezeten, maar ook wel vroeg gaan slapen. We stonden bovenop een berg, dus er was veel wind. Rond half 10 gingen we al lekker slapen, even wat meer uurtjes slaap krijgen voor de volgende dag.

Zo, dit was weer een mooi lang verslag. Had het onderweg al helemaal geschreven, maar geen tijd gehad om het up te loaden. Hoop dat jullie er weer van genoten hebben! Nog 1 verslag komt er van de trip van de westkust, en dan Singapore nog natuurlijk :) Jullie zijn bijna klaar met lezen haha, en ik gelukkig bijna klaar met schrijven!

Liefs, Xxx